|
|
|
21 mei 2009 Amsterdam - Washington 22 mei 2009 Washington - Chicago - Denver - Colorado Springs 23 mei 2009 Colorado springs 24 mei 2009 Colorado Springs - Sand Dunes NP - Alamosa 25 mei 2009 Alamosa 26 mei 2009 Alamosa - Durango 27 mei 2009 Durango - Ouray 28 mei 2009 Ouray - Grand Junction 29 mei 2009 Grand Junction - Arches NP - Moab 30 mei 2009 Moab 31 mei 2009 Moab - Monument Valley 1 juni 2009 Monument Valley - Page 2 juni 2009 Page 3 juni 2009 Page - Las Vegas 4 juni 2009 Las Vegas 5 juni 2009 Las Vegas - Zion NP 6 juni 2009 7 juni 2009 8 juni 2009 9 juni 2009 10 juni 2009 11 juni 2009 12 juni 2009 13 juni 2009 14 juni 2009 15 juni 2009 16 juni 2009 17 juni 2009 18 juni 2009 19 juni 2009 20 juni 2009 21 juni 2009 22 juni 2009 23 juni 2009 24 juni 2009 25 juni 2009 Denver - Londen 26 juni 2009 Londen - Amsterdan |
Tot ziens Las Vegas, Welkom Zion National Park! Maar eerst nog even kort over gisteravond. We hebben Jort met moeite wakker kunnen krijgen. Niels kreeg ik wakker door te roepen dat de wagentjes van de achtbaan weer reden. Hij schoot omhoog en was gelijk klaarwakker. Echt lachen. We nemen ze mee naar buiten, allebei 1 op de schouders. Eenmaal buiten raken ze niet uitgeschreeuwd van de dingen die ze zien. Grote limosines, overal muziek, de Eifeltoren, piramides en een luchtballon van lampjes. Bij het Bellagio raak ik ontroerd door Andrea Bolleci achtige muziek en de fonteinen die meegaan op de muziek. Rond half tien lopen we terug. Ook al is het op de kaart maar twee blokken, het is toch zeker een mile lopen. Jort, Niels en ik gaan direct weer slapen en Richard loopt nog even terug voor een paar foto's aangezien de batterij van een van de camera's op was...    En dan vandaag. We hadden met de camperverhuurder afgesproken dat hij ons bij het hotel zou afhalen. Hij kon echter niet eerder dan 12.15 uur. Toen we vanochtend vroeg wakker werden, vonden we dat toch wat te lang duren. We hebben nog geprobeerd of hij eerder kon, maar dat lukte niet. Toen hebben we besloten om een taxi te nemen. Anders werd het toch een beetje een verloren reisdag. En het was maar goed, dat we weer vroeg op pad waren! Bij aflevering van de camper heb ik nog aangegeven dat de vriezer en de koelkast helemaal vol waren. Dat was geen probleem, zei hij toen. De koelkast en vriezer draaien op gas en dat was er genoeg. Maar wat bleek toen we weg wilden rijden en we nog snel even een slokje water wilde nemen, alles was ontdooid. De man was vergeten aan de monteurs door te geven dat hij de vriezer en koelkast na reparatie wel weer aan moest zetten.. Het was een grote kliederbende van gesmolten waterijs, kipnuggys, zakken vol groente etc. Verzin het maar. We hebben 4 plastic zakken vol met eten en drinken weg kunnen gooien. Het is echt een hele grote koelkast en vriezer. Snel heb ik een lijst gemaakt met wat we allemaal weg moesten gooien en we hebben hiervoor geld gekregen. Dit betekende echter wel dat we weer naar de Wal Mart moesten voor heel veel boodschappen en even boodschappen doen, kost je zo twee uur tijd. Je moet zo ontzettend zoeken tussen al die lange gangen. Vergelijk het met een Makro of een Hanos, ook daar gooi je niet zo snel even je wagentje vol. Richard koopt ook nog even twee korte broeken (ach voor 8,50 euro kopen we er gelijk maar twee). Hij had er maar 1 en dat was echt wat te weinig. Buiten op de parkeerplaats lijkt het wel een rommelmarkt, allemaal kratten vol met rotzooi en rare kleren. Richard vindt een bak met Tonka auto's voor 1 dollar en terwijl ik in een andere bak zit te graaien, zoekt hij samen met Jort en Niels de mooisten eruit. Kiepwagens, graafmachines etc. Richard koopt er vijf en Jort en Niels weten niet wat hen overkomt. Ieder twee en papa ook een. Ik koop nog een rekenboek voor Jort voor 0,75 dollarcent. Rond het middaguur zat de koelkast weer vol, waren de buikjes gevuld en konden we op pad naar de volgende bestemming. Zion NP. Richard werd halverwege het rijden moe (het was 1 lange saaie weg van 150 mile) en ik ben toen een stuk gaan rijden. Rijden valt me echt mee. De bergwegen hoeven van mij nog niet, zo'n snelweg is prima te doen. Het rekenboek voor Jort blijkt wat te makkelijk, hij heeft het na een kwartier al foutloos uit. Sommen van 5+3 etc, ik vind het knap van mijn grote zoon uit groep 1. Niels luisterde aandachtig mee, dus morgen krijgt hij het boek...   Rond drie uur kwamen we op de camping. Er is een zwembad en we staan bijna naast de speeltuin. Ik heb Jort het zwembad laten voelen en hij schrok hoe koud het was. Gelukkig, ik had zelf ook weinig zin in zo'n koude duik. Jort en Niels gaan met de nieuwe aanwinsten spelen en even later even voetballen. Opeens hoor ik twee kinderen enorm huilen. Dat zijn die van mij! Ik ren naar buiten en het blijkt dat Jort heel hard gevallen is op het asfalt tijdens het voetballen en Niels schrikt zo hard van het huilen van zijn broer, dat hij mee is gaan huilen. Buurman en buurvrouw komen met de bal aanlopen. Snel een washandje op de schaafplekken en dan gaat Richard pannenkoeken bakken. Ondertussen eten ze ook samen nog een halve meloen. We hebben geen internet op de plek, dus na het eten lees ik ze extra lang voor. Ze vallen daarna vlug in slaap (18.20). Wij zijn ook moe en zometeen gaan wij ook lekker slapen. Morgen is er weer een dag!
|
|
