|
|
|
21 mei 2009 Amsterdam - Washington 22 mei 2009 Washington - Chicago - Denver - Colorado Springs 23 mei 2009 Colorado springs 24 mei 2009 Colorado Springs - Sand Dunes NP - Alamosa 25 mei 2009 Alamosa 26 mei 2009 Alamosa - Durango 27 mei 2009 Durango - Ouray 28 mei 2009 Ouray - Grand Junction 29 mei 2009 Grand Junction - Arches NP - Moab 30 mei 2009 Moab 31 mei 2009 Moab - Monument Valley 1 juni 2009 Monument Valley - Page 2 juni 2009 Page 3 juni 2009 Page - Las Vegas 4 juni 2009 Las Vegas 5 juni 2009 Las Vegas - Zion NP 6 juni 2009 Zion NP 7 juni 2009 Zion NP - Richfield 8 juni 2009 Richfield - Provo 9 juni 2009 Provo - Garden City 10 juni 2009 Garden City 11 juni 2009 Garden City - Jackson 12 juni 2009 Jackson 13 juni 2009 Jackson 14 juni 2009 Jackson - Yellowstone NP 15 juni 2009 Yellowstone NP 16 juni 2009 West Yellowstone 17 juni 2009 West Yellowstone - Cooke city 18 juni 2009 Cooke City - Cody 19 juni 2009 Cody - Casper 20 juni 2009 Casper - Laramie 21 juni 2009 Laramie - Estes park 22 juni 2009 Estes park - Rocky Mountain NP 23 juni 2009 Estes park - Rocky Mountain NP 24 juni 2009 Estes Park - Denver 25 juni 2009 Denver - Washington 26 juni 2009 Washington - Amsterdan |
De wekker zou om zes uur gaan, maar ik was om half zes al klaarwakker en ben nog even snel gaan douchen. Toen ik de camper weer binnenkwam, waren Jort en Richard ook al wakker. Niels bleef maar doorslapen, ook toen we al weer lekker bezig waren. Alle tassen naar buiten en buiten eten. Ondertussen maak ik de wc schoon en dweil de vloer. Richard koppelt voor het laatst het water en elektrisch af en dan kunnen we gaan. Niels zit als eerste in de gordels en vraagt: "naar welke camping gaan we vandaag?". Ik heb hem gisteren al wel voorbereid dat we weggaan, maar dit is voor hem natuurlijk niet voor te stellen. Dit is nu gewoon ons leven. Ik vertel hem dat we naar een hotel gaan en dat we morgen weer gaan vliegen. "Gaan we dan weer naar het hotel met de achtbaan?". En weer moet ik hem teleurstellen! De rit naar de camperverhuurder duurt ruim een uur en de hele weg zeggen we allevier geen woord. Het is helemaal stil in camper van der Meulen, ieder zit wat voor zich uit te staren. Bij de verhuurder aangekomen, gaat het gelukkig snel en hebben we geen tijd voor een 'emotioneel afscheid' van ons huisje. Alles is in orde en dan is het wachten op de shuttlebus die ons naar het hotel brengt. Er staat ook een duitse familie te wachten en een nederlands stel. De duitsers hebben zoveel meegenomen (ook met twee kinderen) dat de bus al nagenoeg vol zit. Toch lukt het om alle spullen erin te krijgen en worden wij als eerste afgezet bij ons hotel voor vannacht, de Comfort Inn.    We zijn natuurlijk heel erg vroeg (half elf 's morgens) als we willen inchecken. Dit lukt al na een halfuur en we ploffen op de bedden. Jort en Niels gaan direct aan de gang met alle kussens (8) en dan weet je wel wat er gebeurd. Als we geinstalleerd zijn, nemen we de taxi naar de Walmart. Er moet tenslotte nog een nieuwe tas gekocht worden! We doen heel rustig aan en kijken voor de laatste keer onze ogen uit. Jort en Niels mogen elk nog een autootje uitzoeken voor in het vliegtuig en ik zie nog twee legopakketjes in een hard plastic boxje. Het is hier zo goedkoop, je zou van alles wel mee willen nemen, maar we houden ons in. Richard vergaapt zich nog even aan het Ipod-schap, maar daar blijft het bij. We eten bij de Wendy's en nemen dan de taxi terug naar ons hotel. Jort gaat direct met zijn legopakket aan de slag en Niels kijkt wat kinderfilmpjes op de HBO. Nu (het is nu bijna vijf uur) zitten ze lekker in bad met veel sop. Ze schreeuwen om een foto want Niels heeft een baard.
En daarmee is onze reis echt ten einde. Het reizen met vliegtuig is voor mij geen vakantie, maar een noodzakelijk iets en ik ben blij als ik weer veilig op de grond sta. Tsja, en wat vonden wij (ik, Richard moet straks maar voor zichzelf spreken) van deze reis? De afgelopen jaren heb ik vaak gesnakt naar een aantal weken van 'niets doen' (en de meesten weten wel waarom). Ook al zaten de dagen vol, het was heerlijk om je alleen maar druk te hoeven maken over de dag van vandaag. Zo zou het altijd moeten zijn. Wat we de volgende dag zouden doen, was vaak niet bekend. Een heerlijk gevoel van vrijheid en ontspannenheid. We hebben zo ontzettend veel gezien en genoten van elke dag. Met z'n vieren in zo'n kleine ruimte was geen enkel probleem, alleen maar plezier. Ook Jort en Niels hebben onderling weinig 'gekibbel' gehad. En dan ging het vooral om de dingen die ik het afgelopen halfjaar bewaard heb (duckcards van de super de boer, magneetjes van de danootjes, echt alle gadgets heb ik bewaard en wat hebben we daar een lol van gehad) en waar ze dan tegelijk mee wilden spelen. Wat me ook opviel is dat geen van ons vieren ook maar een dag ziek of snotterig is geweest. Zelfs niet verkouden. Komt dit omdat aan elk eten vitaminen zijn toegevoegd of aan alle meloenen en dozen aardbeien die we aten? Ik kan niet anders zeggen dat de reis meer dan geslaagd is geweest. Ook het bijhouden van de site vond ik erg leuk en is een fijn moment van de dag, gedachten ordenen en klaar!. Wat was ik ook blij met ons gastenboek en wat reageerden jullie veel! Ik had niet gedacht dat het zo leuk was om berichtjes te krijgen. Bedankt! En dan Jort. Wat heeft hij genoten en veel geleerd en wat is hij (letterlijk en figuurlijk) gegroeid. Hij spelt elke plattegrond van de camping uit en de landkaarten van de NP's en kan alle pictogrammen lezen. Hij zegt: "you're welcome" als iemand "thank you" zegt en nog veel meer engelse woorden. Hij klimt als een aap in de hoogste klimrekken en natuurlijk het zwemmen. Ook de dagelijkse stroom met vragen maken hem natuurlijk veel wijzer. Hij wil weten welke dieren er in het park zijn (staan op de plattegrond van het NP) en wie wie opeet. Hij praat over miles ("hoeveel mile moeten we nog rijden vandaag?") en dollars alsof hij geen euro's gewend is. Alleen dat er beren in het bos zitten (die borden kan hij ook wel lezen), maakten hem bang. Jort speelde veel met de nieuw gekochte autootjes en natuurlijk de spelletjes op de nds. Vaak 's avonds met Richard nog even 'racen' met Cars. Over tv of dvd (hadden we allebei niet) hebben we hem niet gehoord. De afgelopen vier weken was de internet verbinding zo slecht, dat we ook geen uitzendinggemist.nl konden kijken. Gisteren heeft hij voor het eerst weer iets kunnen zien. Hij heeft naar Koekeloere gekeken en dat ging over op vakantie gaan! Aan Niels zijn ogen kon je wel zien dat hij aan het genieten was. Alle vervoer is bij hem favoriet. Zojuist stond hij ook al weer bij de telefoon: "mama, ga je zo weer even een taxi bellen? Vind ik zo leuk!". Hij kon niet vaak genoeg in een bus, taxi, auto of camper zitten. Elke schoolbus zag hij en dan gilde hij: 'schoolbus!" Als Jort tijdens het rijden sliep en hij was wakker, ook dan hoor je hem niet. Hij zingt wat en praat tegen zichzelf (dan gaat hij tellen tot tien in drie talen...) en dit kan hij zo een uur of wat volhouden. Ook wilde hij er tijdens de vakantie graag goed uit zien en stond regelmatig voor de spiegel en wilde gel in zijn haar en de zonnebril op. Verder vindt Niels alles lekker hier en heeft hij teveel snoepjes, koekjes en chocolade gehad. Bij gebrek aan limonadesiroop, kochten we een soort sportdrank. Dat is hier heel erg populair, vele meters van de schappen in de winkels zijn gevuld met tientallen verschillende kleuren en smaken. Daar reageerde Niels heel erg op. Springen op de bank en heel wild! Dat was dus ook voor 1x, daarna af en toe een bekertje aangelengd met water. Overmorgen staat het gewone leven weer voor de deur. Jort probeert maandagmorgen weer op school te zijn en Richard dinsdag weer aan het werk. Ik heb nog een paar weken om bij te komen. Elke dag hebben we de foto's gearchiveerd en gesorteerd. Als ik thuis ben, dan ga ik er een fotoboek van maken met deze verslagen er 1 op 1 in. Ook de berichtjes uit het gastenboek plak ik erin. Ik zie het al helemaal voor me. Ik heb geen idee of Jort en Niels er later nog herinneringen aan overhouden, maar dan kunnen ze in ieder geval teruglezen wat we gedaan hebben en hoe het eraan toeging. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek als ik zeg dat zo'n reis naar meer smaakt...... En mocht je tot hier gekomen zijn, bedankt voor het lezen!
|
|
