|
|
|
21 mei 2009 Amsterdam - Washington 22 mei 2009 Washington - Chicago - Denver - Colorado Springs 23 mei 2009 Colorado springs 24 mei 2009 Colorado Springs - Sand Dunes NP - Alamosa 25 mei 2009 Alamosa 26 mei 2009 Alamosa - Durango 27 mei 2009 Durango - Ouray 28 mei 2009 Ouray - Grand Junction 29 mei 2009 Grand Junction - Arches NP - Moab 30 mei 2009 Moab 31 mei 2009 Moab - Monument Valley 1 juni 2009 Monument Valley - Page 2 juni 2009 Page 3 juni 2009 Page - Las Vegas 4 juni 2009 Las Vegas 5 juni 2009 Las Vegas - Zion NP 6 juni 2009 Zion NP 7 juni 2009 Zion NP - Richfield 8 juni 2009 9 juni 2009 10 juni 2009 11 juni 2009 12 juni 2009 13 juni 2009 14 juni 2009 15 juni 2009 16 juni 2009 17 juni 2009 18 juni 2009 19 juni 2009 20 juni 2009 21 juni 2009 22 juni 2009 23 juni 2009 24 juni 2009 25 juni 2009 Denver - Londen 26 juni 2009 Londen - Amsterdan |
Ik luister nu naar 100% NL via internet, terwijl Richard een spelletje Weekend Miljonairs speelt op de Nintendo DS.
Vanmorgen hebben we uitgeslapen tot 7.45 uur. En dit is voor ons echt uitslapen! We reden dus ook pas laat de camping af.
We waren blij dat we deze camping achter ons konden laten. Het voelde alsof we op een Duitse parkeerplaats aan het
overnachten waren en niet op een camping. De auto's reden hard op de camping en we zaten precies op een kruising. We kochten aan de ingang van het Zion NP een ticket, zodat we deze keer wel onder begeleiding door de 1,1 mile lange tunnel konden. We reden een prachtige route door het park en stopten vaak voor een foto.      We vervolgden onze weg naar boven (richting Salt Lake City) en hadden een overnachtingsplaats in gedachten. Toen we daar rond de middag aankwamen, vonden we het allebei helemaal niks. Wat een historisch stadje moest zijn, vonden we een troosteloze oude bedoening. Ook de camping vonden we er niet gezellig uitzien. Wel kwamen we een mooie speeltuin tegen waar we koffie hebben gedronken. Jort en Niels konden zich gelijk even uitleven. Er was niemand, totdat er een auto stopte en een man uitstapte. Hij begon wat in de speeltuin te zoeken en we vonden het allebei maar vreemd. Richard vroeg wat hij zocht en het bleek dat hij met de GPS zocht naar een 'schat' die iemand anders daar verstopt zou hebben. De schat bestaat dan uit een jampotje met een notitieblok, waar je wat inschrijft als je het vindt. Richard helpt ook mee zoeken, maar ze kunnen het niet vinden. Teleurgesteld stapt de man weer in zijn auto...   Jort en Niels vallen al snel in slaap na onze koffiebreak. We besluiten dan maar flink door te rijden naar het volgende stadje. Dit is Richfield geworden. Hele rustige camping, maar met een prachtige speeltuin en zwembad. J&N sprinten direct naar de speeltuin (ik heb weer een plek geregeld dicht bij de speeltuin) en ik ga 5 plastic zakken vol was in de machines stoppen. Richard buigt zich over internet en gaat de route alvast verder bekijken. Een paar dagen geleden hebben we besloten dat we de Grand Canyon overslaan. We hebben inmiddels genoeg rood zand, rotsen en canyons gezien... En hebben niet zoveel zin meer om veel kilometers te rijden voor nog een canyon. Ook al is dit natuurlijk de grootste. De middag vliegt voorbij, aan het eind van de middag zwemmen de mannen nog even en vouw ik alle was op. Daarna allemaal douchen, een schone pyama aan en we eten lekker vers brood en croissantjes. Vanmiddag waren we al gestopt bij de Wendy's (ook een soort Mc Donalds.) en dit telden we maar als warm eten...
|
|
